Bugünkü videomuzda size geleneksel Türk yayı hakkında bazı bilgiler vereceğim.
Türk yayını diğer yaylardan ayıran en önemli özelliği öncelikle formudur.

- C - şeklinde refleks bir yaydır.

Bu yayı oluşturan bölümler ise şöyledir.

Tam orta kısmında kabza dediğimiz bölüm kabzadan hemen sonra sal ,salın bittiği hemen yerde yayın asıl çalışmasını sağlayan

kasanlar kasanın bittiği yerde kasan başı ve tonç kertiği.

Tonç kertiğine kiriş ya da çile dediğimiz yayın kurulmasını sağlayan ipi takıyoruz.

prehistorik (tarih öncesi) dönemden beri kullanılan yaylar Avrupa'da ve Kuzey Afrika'da tek parça ağaçlardan yapılmaktaydı.

Oysa Orta Asya yaylarına baktığımız zaman kompozit bir yapıyla karşılaşmaktayız.

Kompozit yay organik malzemelerin birleşimi ile yapılan yay demektir.

Bu organik malzemeler; ağaç hayvan boynuzu sinir balık tutkalı gibi malzemelerdir.

Kompozit yay yapım tekniği çok zorlu ve uzun bir süreçtir. Bu teknikle öncelikle yayın iskeletini oluşturacak ağaç ki akça ağaçtan seçilirdi genellikle.

Yay formunda kesilir. Daha sonra bu iskeletin üzerine iç kısmına güçlendirmesi için manda boynuzu yine aynı formda kesilerek üzerine tatbik edilir.

Daha sonra yayın dış yüzeyine kırılmasını engellemek ve güçlendirmek için hayvan siniri ( Tendom) yine balık tutkalı yardımı ile yapıştırılır.

Ve yay formu verildikten sonra 2 yıl hatta bazen 5 yıl kurumaya bırakılır. Günümüzde yapılan geleneksel yaylar lamine usulü ile yapılmaktadır.

Laminasyon da yine aynı şekilde form verilmiş, kesilmiş ağacın üzerine fiberglass denilen camsı bir materyalin yapıştırılması ile güçlü bir şekilde yapıştırılması ile

üretilmektedir.

Günümüzde kullandığımız geleneksel yayların birçoğu laminasyon tekniği ile daha kısa sürede daha kolay ve seri olarak üretilebilmektedir.